Co wpływa na wygląd naszej blizny?

Dodano: 20 października 2018

Wielkość blizny, jej kształt i powierzchnia zależy od rodzaju urazu lub wykonanego zabiegu chirurgicznego, a także od naturalnych predyspozycji organizmu. U jednych osób rana goi się bardzo szybko, pozostawiając praktycznie niewielki ślad, u innych natomiast pojawiają się powikłania, w wyniku których blizna staje się rozległa i trudna do ukrycia. Dodatkowo wszelkie stany zapalne, będące skutkiem niewłaściwej pielęgnacji, także wpływają na końcowy efekt zagojenia się uszkodzonego miejsca, a w efekcie finalny kształt i strukturę blizny.

Źródło: www.newseria.pl

Czynniki wpływające na wygląd blizny

Tworzenie blizny oraz jej ostateczny kształt trwa od 6 do 12 miesięcy. W tym okresie blizna ulega wielu zmianom oraz dynamicznej przebudowie. Prawidłowe i szybkie gojenie się blizny zależy od wielu czynników, np. wieku, stanu zdrowia danej osoby czy miejsca zranienia.

Wiek

Osoby starsze są szczególnie narażone na powstawanie widocznych blizn, ponieważ ich skóra znacznie wolniej ulega procesowi regeneracji. Natomiast skóra dzieci ma tendencję do nadprodukcji kolagenu, na skutek czego blizny stają się większe i grubsze.

Rodzaj skóry

Osoby o bardzo jasnej lub ciemniejszej karnacji są znacznie bardziej podatne na tworzenie się blizn i keloidów.

Hormony

Zachwianie gospodarki hormonalnej również wpływa na proces zabliźniania się ran. Problem widocznych blizn może dotknąć przede wszystkim kobiety w ciąży czy nastolatki w fazie dojrzewania a także osoby z nadwagą.

Umiejscowienie na ciele

W miejscach, gdzie skóra ulega rozciąganiu mogą pojawić się bardziej widoczne blizny. Tego typu zmiany tworzą się zazwyczaj na: mostku, ramionach czy małżowinach usznych.

Geny

Tendencję do nieprawidłowego bliznowacenia można po prostu odziedziczyć.

Charakter rany

Największe ryzyko powstawania blizn następuje w przypadku oparzeń chemicznych i termicznych oraz ran szarpanych, które goją się trudniej niż te cięte.

Choroby

Trudniejsze gojenie ran i blizn następuję również w przypadku chorób metabolicznych i cukrzycy.